- iniuria
- Iniuria, iniuriae. Vlpian. Toute chose qui est faicte contredroict et raison, soit en dicts ou en faicts, Injure, Tort et dommage, Forfaict, Forfaicture.\Iniuria, Passiue: vt Iniuriae ciuium. Cic. Les torts, dommages, et desplaisirs qu'on a faict aux citoyens.\Iniuria, Actiue. Colum. Ne mille tempestatum iniurias persequar. Infiniz dommages et desplaisirs que font les tempestes.\Ab iniuria obliuionis se asserere. Plin. iunior. Se rescourre du danger où lon estoit d'estre mis en oubli, Perpetuer sa memoire.\Opportunus iniuriae. Plin. Aise à estre oultragé, A qui on fait facilement tort et injure.\Accipere iniuriam. Cic. Recevoir desplaisir.\Afficere iniuria. Cic. Injurier.\Concedere iniuriae. Sallust. Laisser l'injure et ne la venger point.\Iniuriam defendere foribus. Plaut. Garder et empescher qu'on ne rompe les portes.\Obuiam ire iniuriae. Sallust. Garder qu'aucune injure, tort, ou dommage ne soit faict à aucun.\Iacere vel immittere iniuriam in aliquem. Cic. Injurier.\Offerre iniuriam immerenti. Terent. Faire desplaisir à celuy qui ne l'a pas deservi.\Non sensit iniurias teredinum haec vestis. Plin. N'a point esté endommagee par, etc.\Soluere iniuriam. Sallust. Venger une injure.\Iniuria, Ablatiuus qui aduerbialiter ponitur, pro eo quod est, Sine causa et immerito. Plautus. A tort et sans cause.\Credo: neque id iniuria. Terent. Et non sans cause.\Iniuria dispertire. Plaut. Injustement et inegualement.\Non iniuria tibi illud accidit. Cic. Tu l'avois bien merité.\Nec iniuria. Cic. Non sans cause.
Dictionarium latinogallicum. 1552.